C

Alles beweegt zich met de lichtsnelheid door de ruimte/tijd. Sommige dingen gaan sneller door de ruimte, maar langzamer door de tijd en viceversa omdat de som van beide bewegingen altijd gelijk is. Hardlopers zijn dus zeer zeker geen doodlopers. Hoe harder je loopt, hoe langer je leeft.

Teleportatie

In 2014 slaagde een team van TU Delft, onder leiding van professor Ronald Hanson, erin om informatie in een kwantumbit via verstrengeling te teleporteren naar een ander kwantumbit drie meter verderop.

Iemand vroeg mij, terwijl ik hem hielp in de lift, of hij teleportatie nog zou meemaken.

Het is mogelijk een mens te teleporteren door zijn genetische code om te zetten in bits en bytes, maar met de huidige techniek duurt dat ongeveer vijf biljard jaar.

Of hij deze vraag vroeg vanwege mijn hulp heb ik maar niet gevraagd.

Hier en nu

Newton dacht dat de tijd universeel was, maar sinds Einstein weten we dat tijd relatief is. Er bestaat niet zoiets als universele tijd. Dat betekent dat nu lokaal is. Heel lokaal.

Nu is hier, niet daar, maar waar hier nu is weet ik (nog) niet.

De emmer van Newton

Volgens Newton is de ruimte absoluut; een substantiëel iets waartegen alle bewegingen kunnen worden geijkt. Zijn beroemde gedachte experiment zou dit bewijzen.

Als een emmer met water opgehangen aan een touw in de lege ruimte gedraaid wordt om zijn verticale as zal het water op een gegeven moment meedraaien met de emmer en een concave vorm aannemen.

Voor een mier die op de rand van de emmer staat, staat zowel de emmer als het water stil. Het concaaf zijn van het water is daarom een beweging relatief t.o.v. de absolute ruimte.

Ernst Mach was het daar niet mee eens. Voor hem was de ruimte slechts een abstractie. Het concaaf worden van het water komt door de aanwezigheid van voorwerpen. Zonder voorwerpen is er geen ruimte.

Ik denk dat Mach hier een punt heeft: want waar moet je in een lege ruimte een emmer anders aan ophangen?

Lambda

Dat het heelal uitdijt is zo vreemd niet. Daar is geen kosmologische constante of donkere energie voor nodig. Morgen is de ruimte groter dan vandaag omdat er steeds meer tijd bij komt; ook het verleden moet een plekje hebben.

Superpositie

Voor mensen is de ruimtetijd glad. Als ik me daardoor beweeg ben ik nu hier en dadelijk daar. Deeltjes daarentegen die in superpositie zijn, zijn zowel nu als dadelijk hier én daar. Dat komt omdat op planckschaal de ruimtetijd golft, borrelt en bruist als een woeste zee.
Een beetje vergelijkbaar met vliegen die tegen een raam omhoog  kruipen, maar dan anders.
Een olifant doet dat niet na.

Spiegeluniversum

Als energie wordt omgezet in materie ontstaan er altijd evenveel deeltjes als antideeltjes. Ons heelal bestaat echter vrijwel volledig uit gewone materie. Waar die antimaterie is, is een raadsel.
Theoretici van het Perimeter Instituut in Ontario denken de oplossing te hebben gevonden.
Bij de oerknal, 13,8 miljard jaar geleden ontstond ook het spiegeluniversum dat is opgebouwd uit antimaterie. In het spiegeluniversum loopt de tijd teruguit; tenminste vanuit ons perpectief. Voor het spiegeluniversum, dat dus aan de andere kant van de oerknal ligt, leven wij in een spiegeluniversum.
De vraag wat er was voor de oerknal is daarmee ook opgelost: 27, 6 miljard jaar geleden was het toen net nu.