Voor mensen is de ruimtetijd glad. Als ik me daardoor beweeg ben ik nu hier en dadelijk daar. Deeltjes daarentegen die in superpositie zijn, zijn zowel nu als dadelijk hier én daar. Dat komt omdat op planckschaal de ruimtetijd golft, borrelt en bruist als een woeste zee.
Een beetje vergelijkbaar met vliegen die tegen een raam omhoog kruipen, maar dan anders.
Een olifant doet dat niet na.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten